Drukke weken

Nog vijf weken en dan komt de verhuiswagen om onze spullen op te halen en naar Noorwegen te brengen. Van het verhuisbedrijf hebben we al een hele stapel dozen gekregen, zodat we langzamerhand kunnen beginnen met inpakken. Dat is ook een goed moment om alle oude rommel op te ruimen. Met pappa en opa ga ik binnenkort op een rommelmarkt staan om te kijken of iemand onze oude rommel nog kan gebruiken...
Een dag nadat de verhuiswagen is geweest, vertrekken wij richting Noorwegen. We willen zelf ook nog allerlei spullen meenemen, dus we hebben laatst onze trouwe Opel Zafira omgeruild voor een grote bestelbus. Kijk, dit is 'm.



Weet je wie trouwens ook meegaat? Onze kater Ernie! Ernie is de liefste hobbezak ter wereld en gaat dus ook mee op reis. We hebben al flink met 'm geoefend. Hij heeft al gewandeld aan een lijn, net zoals een hondje, en ook al een paar keer meegereden in de bus. Hij gaat gelijk voor het raam zitten en kijkt stoer vooruit, net als een echte piloot, hahaha. Ik zal proberen om daar nog een mooie foto van te maken, want dat ziet er heel grappig uit.
Dit is onze Ernie.



We zijn met Ernie al verschillende keren naar de dierenarts geweest, want hij moet heel wat prikjes hebben voordat 'ie Noorwegen binnen mag. En om te kunnen laten zien dat hij geen rare katteziektes heeft, krijgt 'ie allerlei rapporten en inentingsbewijzen. Als we straks aan de grens door de douane gecontroleerd worden, heeft Ernie het dikste paspoort van ons allemaal!

We zijn vorige week, tijdens Hemelvaart, een paar dagen in Denemarken geweest. Door alle drukte was het wel even fijn om een paar dagen op de camping en het strand te zijn. De camping waar we met onze tent stonden, ligt direct aan zee, dus ik heb nog even met mijn werphengel geprobeerd om een dikke zeeforel te vangen, maar helaas wilden ze niet bijten...



We hebben in Denemarken ook veel gefietst, maar dat liep heel slecht af. Terwijl ik op mijn crossfiets door het bos langs de zee scheurde, raakte ik met mijn voorwiel een dikke boomstronk en reed op mijn fiets zo de rotsen af!!! Gelukkig bleef ik haken achter een struik en kon pappa me snel omhoog tillen... Een dikke buil en krassen op mijn hoofd en blauwe plekken op mijn benen, verder niks. Pfff, dat was schrikken...

En maar goed ook, dat ik niks gebroken heb, want deze week loop ik samen met mijn klasgenoten mee met de wandelvierdaagse. Vier avonden achter elkaar vijf kilometer door Meppel lopen. Dat is best veel, maar ook heel leuk. We hebben onderweg flink wat lol.