God Jul!

Het is bijna kerst (Jul) hier in Sjøvegan. Er lag de laatste weken een klein beetje sneeuw, maar vannacht heeft het geregend en is bijna alles verdwenen. De weersverwachting voorspelt ook weinig winters. Onze eerste kerst hoog boven de poolcirkel wordt dus waarschijnlijk geen witte kerst. Wie had dat gedacht...

Het was de afgelopen week trouwens ook de donkerste periode. Dinsdag was het om ongeveer 10.00 uur licht en om 14.00 weer donker. Vanaf nu worden de dagen weer wat langer. De zon zelf komt ergens halverwege januari weer over de bergen.

Het was verder een drukke week. Dinsdag was de laatste schooldag en we hebben alleen maar leuke dingen gedaan. We kregen allemaal een "nissepakke", een kadoootje van de kerstkabouter vol snoep en lekkers. De kerstman kwam dit speciaal langsbrengen.
Woensdag en donderdag had ik verjaardagsfeestjes van Jonas en Matthew. We hebben flink lol gemaakt, films gekeken en heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel lekkere dingen gegeten.



Gisteren (d.i. vrijdag) zijn we naar Tromsø geweest, de grootste stad in Noord-Noorwegen. Een goede vriend van pappa kwam daar op bezoek met de Hurtigruten, zo'n enorm cruiseschip dat langs de Noorse kust vaart, en we hebben met z'n allen in een pub in de haven gezellig gekletst en pizza gegeten. We hebben het centrum van Tromsø ook nog even bekeken en dat was erg leuk. Alles was in kerstsfeer met lichtjes en kerstversiering.
En weten jullie waar we weer eventjes aan moesten wennen? De stoplichten in de stad, die hebben we hier in Sjøvegan helemaal niet! Hahaha!
Het waaide helaas wel erg hard en omdat er nog een dikke laag ijs lag, was het wel oppassen geblazen.

We gaan vandaag nog even wat kerstkadootjes rondbrengen en kersttaart maken. Dan is alles klaar voor de kerstdagen.

Vanuit Sjøvegan wens ik iedereen God Jul!

Jul i Sjøvegan (Kerst in Sjøvegan)

Afgelopen zaterdag waren we in het centrum van Sjøvegan bij het traditionele kerstboomfeest. De burgemeester hield een toespraak en ontstak de verlichting. Daarna dansten alle kinderen hand in hand rond de kerstboom. Het was heel "hyggelig".
In Noorwegen is het kerstfeest een grootse happening. Sinterklaas kennen ze hier helemaal niet, daarvoor is Spanje iets te ver weg, maar de kerstman woont natuurlijk vlakbij.

Peanøtt smør og sølvløk

Boodschappen doen hier in Sjøvegan is best grappig, want soms lijkt het wel alsof je op ontdekkingstocht bent. We hebben hier twee grote supermarkten, de Rema 1000 en de Coop Prix, en met uitzondering van sommige dingen vind je daar bijna alles. Maar dat is af en toe niet eenvoudig, omdat je bijvoorbeeld niet precies weet waar het staat of, nog veel belangrijker, hoe het heet.
Vandaag vond pappa iets wat hij en ook ik graag eten bij de winterse stampot: zilveruitjes of, in het Noors, sølvløk!
Hoog bovenin een schap met ingeblikte doperwten en potten met pastasauzen stonden een aantal potjes. We hebben ze gelijk allemaal gekocht! Misschien eten Noren dat ook graag hoor en staan deze potjes er altijd wel, maar wij hadden het idee een ware schat ontdekt te hebben...



Ik ben ook gek op pindakaas en toen we verhuisden hebben we een flinke voorraad meegenomen. Je weet immers maar nooit. Maar wat blijkt? Ook in Noorwegen eten ze dat graag. Hier noemen ze het peanøtt smørr en die heb je zelfs in de crunchy uitvoering, met stukjes noot, die ik zo lekker vind, mmmmmmmm!!
Hagelslag kun je hier trouwens ook krijgen, maar dan moet je niet bij de afdeling broodbeleg zijn. Hier wordt het namelijk vooral gebruikt om taart of cake te versieren. En ik gooi altijd zomaar een dikke laag op mijn brood!

Verse sneeuw in Sjøvegan

We zijn vanmiddag op stap geweest. Er ligt verse sneeuw en misschien zouden we bij Elvelund Camping deze zeehond kunnen spotten.
Maar helaas, hij was er blijkbaar alweer vandoor.
De foto's zijn trouwens omstreeks twee uur 's middags gemaakt, dus je kunt goed zien dat het hier dan al langzamerhand begint te schemeren. Op zich is dat best gezellig, maar het heeft ook een raar bijverschijnsel: we krijgen veel sneller trek in avondeten! We eten de laatste tijd dus ook iets vroeger dan we in Meppel gewend waren...

På fisketur i Håkavik

Half november en nog steeds geen winter hier in Troms. Gisteren was het een prachtige dag en hebben we een uitstapje gemaakt richting Håkavik, een klein dorpje aan het Salangenfjord achter de berg waar we vanuit ons huis op uitkijken.
Bij Håkavik hebben we nog eventjes gevist op pappa's favoriete kabeljauw-stek, maar ja hoor, wie ving opnieuw de allerdikste kabeljauw? Mamma! Hahaha!!

På tur med bil

We zijn nog steeds heel blij met onze nieuwe Noorse auto. We maken, zodra het mooi weer is, flink wat uitstapjes in de buurt, of zoals ze hier zeggen: vi gå på tur! De winter laat op zich wachten, maar de auto is er helemaal klaar voor. De zomerbanden hebben laatst al plaatsgemaakt voor "piggdek", ofwel spijkerbanden, en voorop zitten twee extra verstralers. Toen pappa ze een tijdje terug aanzette, leek het wel of we ineens in een voetbalstadion rondreden; wat een licht! Hahaha.

Winter in aantocht

Hallo allemaal!

Bijna een maand voorbij sinds de laatste update....
Er valt veel te vertellen.

Om te beginnen hebben we sinds een tijdje weer een auto. Dat is hier in Noorwegen toch wel handig, want de afstanden zijn veel groter dan we in Meppel gewend waren. We hebben er ook stoere spijkerbanden bij gekregen. Dat is ook wel nodig, want de winter is in aantocht en voor we het weten ligt alles onder een dikke laag sneeuw en ijs. Het eerste dat we met de auto gedaan hebben is flink gewinkeld. We hebben dikke winterpakken met snowboots gekocht. Laat die winter nu maar komen!
We hebben sinds een tijdje ook onze eigen internetaansluiting. Nu kunnen Douwe en ik weer lekker online games spelen, filmpjes kijken op YouTube en skypen met ons favoriete neefje baby Tim!

Op school gaat het goed. Het was in het begin toch wel moeilijk, want ik praat nog niet echt Noors, maar dat gaat nu wat beter. Pappa en mamma zeggen dat ik al in het plaatselijke dialect begin te praten, hahaha.

Sinds deze week ben ik lid van de Setermoen TaeKwon Do klubb! De eerste training in de Salangshallen in Sjøvegan was hartstikke cool. Ik vond judo in Meppel al leuk, maar Taekwondo lijkt me echt kicken. Toen ik in mijn judopak van Sonkei Budo uit Meppel kwam binnenlopen, trok ik trouwens veel bekijks. Iedereen wilde weten wat dat precies was. Op de website www.ntkd.no staat van alles over Taekwondo in Noorwegen.

Op het lijstje wilde beesten dat we gezien hebben, kunnen we een nieuwe aanwinst melden: vlakbij Brostadbotn, tegenover het eiland Dyroy, zagen we een zeeotter zwemmen! Toen we dichterbij kwamen, dook 'ie helaas onder en was weg.

En elanden? Tja... die hebben we nog steeds niet gezien. Waar blijven die rare beesten nou? Hahaha!!!

Sven, Loes, Rixt, Boris, Fabienne en alle anderen. Hartstikke leuk om jullie reacties te lezen. Vet cool dat jullie mijn blog in de gaten houden. Hebben jullie misschien ook websites? Dan kan ik ook eens bekijken hoe het met jullie in Meppel gaat.

Ha det bra!

Frambozen, bosbessen en paddestoelen

Het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste update. We hebben namelijk nog steeds geen eigen internetaansluiting... Die konden we pas aanvragen nadat alle officiele dingen geregeld waren en dat duurde helaas erg lang.
Maar gelukkig is het hier de laatste tijd mooi weer geweest. op vrije dagen is bijna iedere Noor in zo'n geval op pad. Wij ook. We hebben laatst bijvoorbeeld een wandeling gemaakt langs de rivier in de bossen achter ons huis. Tijdens zulke wandelingen nemen we flink wat mee. Eten en drinken natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook een verrekijker, de fotocamera en... emmertjes! De bossen staan hier nu namelijk vol met allerlei lekkere bessen. De blauwe bosbessen (Blabaer) zijn onze favoriet. Daar hebben we er al flink wat van geplukt en mamma heeft daar gelijk lekkere jam van gemaakt. En die jam hebben we ook al eens geprobeerd in combinatie met... pannekoeken! Mmmmmmm...





Ook loop je bijna overal in het bos regelmatig langs enorme velden met wilde frambozen, op sommige plekken vind je aalbessen en als je goed zoekt ontdek je op afgelegen plekjes wilde aardbeitjes. Die zijn niet zo groot, maar lekker!!!
In het bos zie je ook massa's grote paddestoelen staan, maar omdat we nog niet precies weten welke eetbaar zijn en welke juist niet, laten we die voorlopig maar staan.






Langs de rivier zagen we laatst ook heel veel elandenkeutels liggen. Een Noorse kennis vertelde mij dat de elanden zo langzamerhand tevoorschijn komen. Nu de zomer voorbij is en de winter in aantocht, komen ze uit de bergen naar beneden. We hebben hier in Salangen nog geen elanden gezien, maar dat zal binnenkort dus waarschijnlijk wel gebeuren.
Meester Stole liet in de klas foto's zien die hij in de omgeving van zijn huis had gemaakt met een in het bos geplaatste camera die automatisch foto's maakt als er iets in de buurt beweegt. Er waren twee verschillende elandenfamilies op te zien. De oudere elanden zijn enorm groot!

Weten jullie wat ook opvalt hier in de bossen? Dat er zo onzettend veel grote mierenhopen zijn. Toen we laatst de route naar Baklia liepen, ongeveer 5 kilometer door het bos zuidelijk van Sjovegan, telden we maar liefst 40 stuks!



Op de brug over de rivier de Salangselva hebben we laatst ook nog even gekeken naar de vliegvissers. Het vliegvissen is hier populair, maar ook streng geregeld. Er mogen maar een klein aantal vissers gelijktijdig vissen en bovendien alleen op forel. Bovenop de brug stonden vissers heftig te gebaren en te praten. Vanaf de brug zag je in de rivier namelijk hele dikke zalmen zwemmen! Als je die vangt, moeten ze teruggezet worden. Maar... zalmen die ontsnapt zijn uit de plaatselijke zalmkwekerij mag je wel meenemen. De vissers op de brug probeerden blijkbaar te achterhalen wat ze zagen zwemmen: wilde of gekweekte zalm. Even later zagen we een visser weglopen met een zalm die net zo groot was als Douwe!

Eerste schooldag

De vakantie is voorbij en de school is weer begonnen. Afgelopen maandag heb ik kennis gemaakt met mijn nieuwe klas. Het was heel leuk. We hebben de eerste dag over de vakantie verteld en verder zijn we veel buiten geweest. We hebben gevoetbald, gespeeld bij de survivalbaan in het bos en aan het einde van de middag hebben we trefbal gedaan. De schooldagen duren tot twee uur, 's middags zijn we vrij. Op woensdag hebben we sowieso een vrije dag. Cool! :-)
Juf Inge en meester Stole zijn erg aardig.
We hebben sinds onze aankomst in Noorwegen wekenlang mooi weer gehad. Veel zon, weinig wind en regen. Soms was het meer dan 25 graden! Maar op deze dag was het... bewolkt met heel veel regen. Daarom is het hier ook de bedoeling dat je elke schooldag een compleet regen- of sneeuwpak meeneemt. Want ook met regen of sneeuw spelen we gewoon buiten. In de winter gaan we met de ski's op pad! Maar mijn eigen rugzak was dus veel te klein, hahaha! Pappa en mamma moeten nog een echte Noorse schoolrugzak voor mij kopen.

Verjaardag en bezoek

Mijn eerste verjaardag in Noorwegen! We hebben er een leuke dag van gemaakt. We hebben voor het eerst "geskyped" met tante Laura en baby Tim, patatjes gegeten en ik heb hele mooie kado's gekregen. Van pappa en mamma een hele coole XBox, van opa en oma een mooie game voor de XBox (Lego's Pirates of the Carribean) en van oom Jan, tante Laura en baby Tim een stoere draak van Lego Ninjago. Die heb ik ook samen met oom Jan gebouwd, want hij en oom Herman zijn afgelopen weekend geweest om onze bus op te halen. Die gaat terug naar Nederland. Mijn ooms zijn een dagje gebleven en dat was erg gezellig.



We hebben met z'n allen ook nog even gevist, maar terwijl oom Herman de ene dikke kabeljauw na de andere ving, had oom Jan vooral dikke zeesterren aan de haak! Die noemen we vanaf nu maar "Jantjes", hahaha!!!

Op stap in de omgeving

We hebben een uitje gemaakt naar Andorja en Rolla, twee eilanden die westelijk van Salangen in de Atlantische Oceaan liggen. Burgemeester Ivar had ons al gewaarschuwd: erg mooi, maar in de winter kwam hij er niet graag. En we weten nu waarom: smalle bochtige weggetjes, diepe afgronden en steile bergen. Op sommige stukken was het steigingspercentage 14%! De tunnel tussen de twee eilanden is maar liefst 4 kilometer lang. Alsof je een diepe donkere grot onder het fjord inrijdt. Aan beiden zijden waren enorme deuren geplaatst. Waarom zouden die er nu zitten, vroegen wij ons af. En toen zei mamma: misschien voor als er een lek is? Toen gaf pappa nog wat extra gas, hahaha!!!
Maar het is een schitterende plek en in Sorrollness, aan het uiteinde van Rolla waar ook de veerboot naar Harstad vertrekt, sta je op een uitgestrekte grasvlakte ineens oog in oog met de oceaan. In de verte kun je Senja zien liggen.





Een dag later hebben we de Polar Zoo bezocht. Het was er heel mooi en we hebben alle dieren kunnen zien, zoals een lynx, rendieren, wolven, elanden, poolvossen en echte beren. Ook de beren Salt & Pepper hebben we van dichtbij kunnen bekijken.



Op een gegeven moment begonnen ze met elkaar te stoeien vlak voor onze neus! Toen merkte je echt goed hoe groot en sterk ze eigenlijk zijn. Ze gingen allebei op de achterpoten staan, pakten elkaar vast en lieten zich met doffe dreunen op de grond vallen.
De Zoo heeft ook een hele coole speeltuin met elektrische graafmachine, rijdende mini-trucks en, vet cool, echte quads. Ik heb een ritje op een quad gemaakt, maar vergat even waar de crossbaan precies lag. Toen reed ik ineens dwars door het park met mijn quad! Hahaha!!!

We zijn nu thuis in Sjovegan

We zijn nu een halve week in Noorwegen. De verhuiswagen met onze spullen komt over een aantal dagen, dus tot die tijd kamperen we eigenlijk in ons Noorse huis. Dat is best gezellig, maar ik mis zo langzamerhand een lekkere bank om op te kunnen chillen.

Pappa en mamma lopen tegen andere problemen aan. Hier in Noorwegen is bijna iedereen in juli op vakantie, dus het kost wat moeite om officiele dingen te regelen.
Daar komt bij dat een dag na onze aankomst grote onrust ontstond in het anders zo vredige Noorwegen. Door een aanslag in Oslo, de hoofdstad van Noorwegen, zijn heel veel mensen gedood, waaronder verschillende personen uit Salangen en omgeving. Het was heel verdrietig om te horen dat de oudste zoon van de hoofdmeester van mijn nieuwe school, die ons twee jaar geleden nog de school liet zien, daarbij is overleden. De schok hier in Salangen was dan ook groot en het dagelijkse leven helemaal ontregeld.

We hebben ook kennisgemaakt met de Nederlanders die hier al wonen en dat was hartstikke leuk. Els en Arend hadden we al eerder ontmoet en het was leuk om ze weer te zien. Zij hebben de coolste winkel van Noord-Noorwegen. Chocola, drakenridders en wollies voor mamma's breiwerk; wat willen we nog meer? Hahaha!
En ook bij Simone en Frans was het tof. Douwe en ik hebben er lekker in het gras gerold, worstjes van de barbecue gegeten en gespeeld met de brave Lucky. Ik ben eigenlijk een beetje bang van honden, maar Lucky is een echte sukkerklump!

Na een week parkeerde op donderdagavond een enorme vrachtwagen voor ons huis. De verhuiswagen uit Nederland was gearriveerd! Chauffeur Gert lag gelukkig iets voor op schema, dus spraken we af dat we onze spullen de volgende dag zouden uitladen. En zo gebeurde het ook: vrijdagochtend 8 uur gingen de deuren van de vrachtwagen open en werden alle dozen en meubels door pappa, mamma, Arend en verhuizer Gert het huis binnengebracht. En zoals te verwachten was, slibde het huis langzaam dicht met stapels dozen, kasten, stoelen, keukenspullen, en noem maar op. Het uitladen ging aardig snel en na een stevige lunch en een lekkere kop koffie vertrok Gert aan het begin van de middag alweer huiswaarts. En tja, toen zag ons huis eruit als een opslagloods, hahaha!



Pappa en mamma zochten de belangrijkste spullen bij elkaar en aan het einde van de dag stonden ook de belangrijkste dingen op hun plaats, zoals de koelkast, de wasmachine, de eettafel en, heel belangrijk, mijn favoriete chillbank.



Els en Arend hadden aangeboden om 's avonds bij hun te komen eten, dus na een vermoeiende dag hebben we daar genoten van heerlijke soep met hele lekkere broodjes en als klap op de vuurpijl een stuk taart volgens Noors recept als toetje. Mmmmmmm!
Els en Arend hadden ook Noorse vrienden uitgenodigd en dat was heel leuk, vooral omdat ik nu voor het eerst kon spelen met Noorse kinderen, te weten Rachel en Lars Marius. Dit was supergezellig en daarom spraken we af dat we de volgende dag met z'n allen zouden gaan picknicken in het bos aan zee, iets buiten Sjovegan. De vader van Lars Marius had een groot kampvuur gemaakt waarop we worstjes - in het Noors heten ze "polser" - warm maakten. De worstjes zaten op spiezen die Rachel met een heel groot woudmes had gemaakt van stokken uit het bos. Dat was vet cool.



Tante Gerda, oom Alfons, Stephanie en Melanie zijn op bezoek geweest! Zij hadden nog wat extra "Hollandse" dingetjes meegenomen, pindakaas bijvoorbeeld, en bovendien kregen we allemaal nog een kadootje. Tijdens de verhuizing hebben ze ook al zo goed voor ons gezorgd... We hebben tot diep in de nacht gespeeld en dvd's gekeken. Het was heel gezellig!!! Zij gaan nog een paar dagen naar Senja en vertrekken dan weer richting Meppel. Ik zal ze heel erg missen...

We zijn in Salangen!

Op donderdag bereikten we ons doel: Sjovegan. Op het dorpsplein spraken we af met Svein, die bij de gemeente werkt, en hij bracht ons naar het huis. We hebben toen het huis van binnen bekeken, de bus uitgepakt en nog wat gegeten, om daarna allemaal als een blok in slaap te vallen. Zo'n lange reis is best vermoeiend...

Op vrijdag hebben we lekker uitgeslapen en ontbijt gegeten. Daarna zijn we het centrum van Sjovegan ingegaan en hebben boodschappen gedaan. Ook hebben we bij de politie, de gemeente en de bank afspraken gemaakt om ons aan te melden als nieuwe inwoners.
Die middag heb ik voor het eerst eventjes gevist in het fjord, op een grote bootsteiger tegenover de supermarkt. En ja hoor: gelijk 4 kabeljauwen! De twee grootste hebben we meegenomen en 's avonds opgegeten bij de pasta.



Een dag later hebben we de omgeving een beetje verkend. In het fjord richting Andorja zagen we bruinvissen zwemmen en tijdens een wandeling zijn we langs heel veel watervallen gelopen. De bergen rondom Sjovegan zijn zo hoog, dat er ook in de zomer nog sneeuw op de toppen ligt. Maar onderaan de bergen staat alles in volle bloei en is het geel, paars en blauw van de bloemen. We hebben 's middags met zijn allen gevist in kraakhelder blauw water. Pappa, die altijd druk bezig is met zijn hengels en aas, ving helemaal niks, maar mamma sleepte achter elkaar de dikste kabeljauwen uit de zee, hahaha!!!



Gelukkig kan pappa goed koken, dus later die dag hebben we de lekkerste kibbeling ooit gegeten. Voortaan moet mamma maar met de hengel op stap terwijl pappa in de keuken blijft!



In Sjovegan hebben we na het eten de peuterspeelzaal en mijn school bekeken.

Het is zover!

Op vrijdag 15 juli was het zover: 's ochtends vroeg kwam er een enorme verhuiswagen voorrijden om onze spullen op te halen. Ik ben 's ochtends voor de laatste keer naar school geweest. Ik had voor iedereen in de klas een lekker kadootje meegenomen en kreeg een mooi afscheidsboek waarin al mijn klasgenoten iets hadden geschreven. Ik zal klas 3b nog missen... En 's middags heb ik nog een laatste keer gespeeld bij mijn goede vriend Sven.
Ondertussen waren pappa en mamma samen met Johan en Vincent van het verhuisbedrijf druk aan het sjouwen. We hadden zelf al heel veel dingen ingepakt, maar de grote spullen werden door de verhuizers vakkundig reisklaar gemaakt. Onze hele huiskamer stond proppievol, maar na een uurtje zat dit allemaal al strak in de vrachtauto! Daarna moest alles van de bovenverdieping nog naar beneden en ja hoor... toen stond de huiskamer alweer helemaal vol!
Maar ook dat paste allemaal in de verhuiswagen. Mamma en pappa vroegen zich ondertussen wel af waarom al die spullen eigenlijk mee moesten naar Noorwegen. Nou, dat hadden ze misschien iets eerder moeten bedenken, hahaha!
Later die middag zat onze hele boedel in de verhuiswagen en vertrokken Johan en Vincent. Wij zouden de dag daarop vertrekken en bleven dus nog een nachtje "kamperen" in een leeg huis. In de middag kwamen opa en oma langs, en ook tante Laura en oom Jan met baby Tim (mijn favoriete neefje) om afscheid te nemen en samen nog een laatste patatje te eten.

Zaterdag zijn we, na het huis nog eens goed te hebben schoongemaakt, op reis gegaan. Met de belangrijkste spullen en onze Ernie achterin de bus werden we uitgezwaaid door buurman Jaap en buurvrouw Ria.
We hebben in totaal 5 dagen gereden, door Nederland, Duitsland, Denemarken, Zweden en natuurlijk Noorwegen. De eerste nacht hebben we geslapen in de bus op een parkeerplaats in Denemarken, maar de volgende dag konden pappa en mamma haast niet meer rechtop staan! hahaha!!! Bovendien was de bus een enorme puinhoop geworden, onze cabine lag vol met Lego, Playmobiel en Star Wars figuurtjes... De dagen erna hebben we gelukkig geslapen in zogenaamde "hytter", dat zijn kleine kampeerhuisjes op campings.


Op de camping voor Bognes, waar de veerboot naar Narvik vertrekt, hebben Douwe en ik nog gespeeld met Bram en zijn kleine broertje Pieter uit Nederland. Zij waren op vakantie in Noorwegen. Samen hebben we schelpen gezocht, verstoppertje gespeeld en op de rotsen geklauterd.
Ernie heeft de hele reis rustig in zijn kooi gelegen. De eerste nacht wilde we hem uit de auto halen, maar dat vond 'ie helemaal niet leuk. Hij is daarom in de kooi gebleven en verder enorm dapper geweeest. Aan de Noorse grens hebben we Ernie bij de Noorse douane aangemeld. Een Noorse politieagent controleerde de chip van Ernie en heeft vervolgens twee dikke stempels in Ernie's paspoort gezet. Ernie is nu officieel een Noorse kat!



We hebben de Poolcirkel bereikt!


Op de boot van Bognes richting Narvik.

Waar naartoe?

Als ik vertel waar we naartoe gaan verhuizen, vragen veel mensen meteen: ‘Goh, mooi zeg, maar waar ligt dat eigenlijk?’ Voor die vraag heb ik een oplossing gevonden. Hieronder is een kaart van Noord-Noorwegen te zien (klik op de kaarten voor een grotere versie! ). Het rode stipje is Salangen.



Op de kaart zie je de drie noordelijke provincies van Noorwegen: Nordland (onderkant van de kaart), Troms (in het midden) met de hoofdstad Tromsø, en Finnmark (het noordelijkste deel boven Finland). De meest oostelijke plaats van Finnmark is Kirkenes en dit ligt vlakbij Rusland (aan de rechterkant is nog een klein stukje Rusland te zien).
Onder de stad Tromsø komen de grenzen van Noorwegen, Zweden en Finland bij elkaar op het zogenaamde ‘Drielandenpunt’. Daar zijn we in 2009 met de camper geweest en op de grens tussen Zweden en Finland naar het zuiden gereden. Dit gebied ziet er echt uit zoals je dat zou verwachten: bergen met sneeuw, ontelbaar veel meertjes en rivieren, hele lange autowegen, rendieren op de weg en af en toe een klein dorpje. Op deze zomerse foto kun je dat goed zien. In de winter ligt hier een dikke laag sneeuw en is alles… heel erg wit!



Nu zoomen we in op de provincie Troms. Op de kaart hieronder zie je Troms en de plek waar Salangen ligt (hé, alweer een rood stipje!). De drie belangrijkste steden in de regio staan op de kaart, te weten Tromsø, Narvik en Harstad.



In de hoofdstad Tromsø wonen circa 65.000 mensen. De stad is heel uitgestrekt omdat deze is verspreid over verschillende eilanden. Er is een groot vliegveld en een universiteit. Vanaf Sjøvegan is het ongeveer twee uur autorijden tot Tromsø.



Onder Salangen ligt in de provincie Nordland de havenstad Narvik. Hier wonen ongeveer 20.000 mensen. In de Tweede Wereldoorlog is hier heel hard gevochten en de stad werd regelmatig gebombardeerd, want vanuit de haven van Narvik werd ijzer uit Zweden verscheept. De Atlantische havens van Noorwegen blijven altijd ijsvrij vanwege de warme golfstroom, maar de Zweedse havens aan de Oostzee vriezen in de winter dicht. Narvik is na het Russische, iets noordelijker gelegen, Moermansk de noordelijkste stad in Europa met een treinstation.
Harstad ligt op de Vesteralen en er wonen zo’n 25.000 mensen. Het was heel vroeger al een belangrijke havenplaats voor de beruchte Vikingen. Tegenwoordig is het een belangrijke havenplaats voor de visserij en de oliewinning.

Op de kaart is ook goed de belangrijkste autoweg van Noorwegen te zien, die noemen ze de E6. Deze autoweg loopt door heel Noorwegen, van Kirkenes aan de Russische grens tot in het Zweedse Trelleborg. De weg is maar liefst 3140 kilometer lang!
Je zou verwachten dat zo’n belangrijke weg een beetje lijkt op de snelwegen hier in Nederland, maar dat is dus niet zo. Het is een tweebaansweg die soms steil omhoog of juist steil naar beneden gaat (ik heb pappa wel eens zien zweten toen we na een bocht opeens de diepte in verdwenen hahaha!) en soms, als je op een hoge berg rijdt, zie je naast de auto diepe valleien of de zee. Ook zijn er heel veel en ook enorm lange tunnels, sommige tunnels zijn wel 20 kilometer lang!

Op de kaart hieronder zoomen we weer wat in op Salangen. Je ziet Sjøvegan al liggen. Bovenin zie je nog de onderkant van het eiland Senja. Via de stad Finnsnes kun je er over een grote brug naartoe rijden.



De belangrijkste plaatsen rondom Salangen zijn goed te zien. Sorreisa (boven Sjøvegan), en langs de autoweg E6 (aan de rechterkant) liggen plaatsjes als Malselv, Bardufoss en Setermoen. In het westen zie je de eilanden Dyroy en Andorja. Onder Salangen liggen aan de inhammen van de zee de gemeenten Lavangen en Gratangen.

Op de laatste afbeelding zie je de kaart van Salangen en kun je ook precies zien waar Sjøvegan ligt.



Zodra we verhuisd zijn, zal ik heel veel foto’s maken van de omgeving en meer vertellen over de eilanden in de buurt, de bergen die we gaan beklimmen en ook over de bossen rondom ons nieuwe huis. Hopelijk zullen we in de bossen ook bijzondere dieren tegenkomen. Ik kan niet wachten totdat ik daar mooie foto’s van kan maken…

Oefenen met Ernie

Vandaag hebben we weer met onze kat Ernie geoefend. Eerst aan het lijntje en toen... ja, toen ging ie gelijk op de grond liggen. Hahaha. Hij wilde geen stap meer zetten! Mamma heeft 'm toen maar naar de auto gedragen.



Het is duidelijk dat Ernie inmiddels een beetje aan het autorijden went. Hij was veel rustiger en zat tevreden bij mamma op schoot. En ja hoor, na 10 minuten rijden deed hij weer zijn "boegbeeld imitatie". Moet je 'm zien zitten!





Op de terugweg ging het helaas toch nog een beetje verkeerd. We kwamen in een enorme donderbui terecht en de regen kletterde tegen het raam. Dat vond Ernie toch best eng. Hij begon te miauwen en te hijgen... Maar toen we thuis waren, was alles weer goed. Ernie rende naar huis, at een brokje en nam een slok water - en viel toen achter de gordijnen als een blok in slaap! Hahaha.

Maar zonder gekheid: Ernie is reuze dapper en we weten zeker dat hij de reis naar Noorwegen aankan.

YouTube video's over Noord-Noorwegen

Op YouTube vind je heel veel video's over Noord-Noorwegen. In deze film kun je zien hoe het er uitziet en wat de mensen allemaal doen voor hun werk en in hun vrije tijd.



Vlakbij Salangen ligt Bardufoss, een stadje met een vliegveld waar ook veel militairen zijn gelegerd. Nederlandse militairen komen hier ook vaak. In de buurt van Bardufoss gaan zij op wintertraining.
Op deze video zie je hoe een Noorse straaljager op het vliegveld van Bardufoss landt, heel hard remt, meteen keert en direct weer opstijgt. Vergeet niet om je speakers bij het bekijken van deze coole video hard te zetten!!!



In de buurt van Salangen is er ook een dierentuin, de Polar Zoo. Hier leven allerlei dieren die je in Noord-Noorwegen kunt tegenkomen, zoals elanden, wolven, beren en lynxen. Op deze video zie je hoe de twee babybeertjes Salt en Pepper (zout en peper) voor het eerst buiten mogen.

Drukke weken

Nog vijf weken en dan komt de verhuiswagen om onze spullen op te halen en naar Noorwegen te brengen. Van het verhuisbedrijf hebben we al een hele stapel dozen gekregen, zodat we langzamerhand kunnen beginnen met inpakken. Dat is ook een goed moment om alle oude rommel op te ruimen. Met pappa en opa ga ik binnenkort op een rommelmarkt staan om te kijken of iemand onze oude rommel nog kan gebruiken...
Een dag nadat de verhuiswagen is geweest, vertrekken wij richting Noorwegen. We willen zelf ook nog allerlei spullen meenemen, dus we hebben laatst onze trouwe Opel Zafira omgeruild voor een grote bestelbus. Kijk, dit is 'm.



Weet je wie trouwens ook meegaat? Onze kater Ernie! Ernie is de liefste hobbezak ter wereld en gaat dus ook mee op reis. We hebben al flink met 'm geoefend. Hij heeft al gewandeld aan een lijn, net zoals een hondje, en ook al een paar keer meegereden in de bus. Hij gaat gelijk voor het raam zitten en kijkt stoer vooruit, net als een echte piloot, hahaha. Ik zal proberen om daar nog een mooie foto van te maken, want dat ziet er heel grappig uit.
Dit is onze Ernie.



We zijn met Ernie al verschillende keren naar de dierenarts geweest, want hij moet heel wat prikjes hebben voordat 'ie Noorwegen binnen mag. En om te kunnen laten zien dat hij geen rare katteziektes heeft, krijgt 'ie allerlei rapporten en inentingsbewijzen. Als we straks aan de grens door de douane gecontroleerd worden, heeft Ernie het dikste paspoort van ons allemaal!

We zijn vorige week, tijdens Hemelvaart, een paar dagen in Denemarken geweest. Door alle drukte was het wel even fijn om een paar dagen op de camping en het strand te zijn. De camping waar we met onze tent stonden, ligt direct aan zee, dus ik heb nog even met mijn werphengel geprobeerd om een dikke zeeforel te vangen, maar helaas wilden ze niet bijten...



We hebben in Denemarken ook veel gefietst, maar dat liep heel slecht af. Terwijl ik op mijn crossfiets door het bos langs de zee scheurde, raakte ik met mijn voorwiel een dikke boomstronk en reed op mijn fiets zo de rotsen af!!! Gelukkig bleef ik haken achter een struik en kon pappa me snel omhoog tillen... Een dikke buil en krassen op mijn hoofd en blauwe plekken op mijn benen, verder niks. Pfff, dat was schrikken...

En maar goed ook, dat ik niks gebroken heb, want deze week loop ik samen met mijn klasgenoten mee met de wandelvierdaagse. Vier avonden achter elkaar vijf kilometer door Meppel lopen. Dat is best veel, maar ook heel leuk. We hebben onderweg flink wat lol.