We zijn nu thuis in Sjovegan

We zijn nu een halve week in Noorwegen. De verhuiswagen met onze spullen komt over een aantal dagen, dus tot die tijd kamperen we eigenlijk in ons Noorse huis. Dat is best gezellig, maar ik mis zo langzamerhand een lekkere bank om op te kunnen chillen.

Pappa en mamma lopen tegen andere problemen aan. Hier in Noorwegen is bijna iedereen in juli op vakantie, dus het kost wat moeite om officiele dingen te regelen.
Daar komt bij dat een dag na onze aankomst grote onrust ontstond in het anders zo vredige Noorwegen. Door een aanslag in Oslo, de hoofdstad van Noorwegen, zijn heel veel mensen gedood, waaronder verschillende personen uit Salangen en omgeving. Het was heel verdrietig om te horen dat de oudste zoon van de hoofdmeester van mijn nieuwe school, die ons twee jaar geleden nog de school liet zien, daarbij is overleden. De schok hier in Salangen was dan ook groot en het dagelijkse leven helemaal ontregeld.

We hebben ook kennisgemaakt met de Nederlanders die hier al wonen en dat was hartstikke leuk. Els en Arend hadden we al eerder ontmoet en het was leuk om ze weer te zien. Zij hebben de coolste winkel van Noord-Noorwegen. Chocola, drakenridders en wollies voor mamma's breiwerk; wat willen we nog meer? Hahaha!
En ook bij Simone en Frans was het tof. Douwe en ik hebben er lekker in het gras gerold, worstjes van de barbecue gegeten en gespeeld met de brave Lucky. Ik ben eigenlijk een beetje bang van honden, maar Lucky is een echte sukkerklump!

Na een week parkeerde op donderdagavond een enorme vrachtwagen voor ons huis. De verhuiswagen uit Nederland was gearriveerd! Chauffeur Gert lag gelukkig iets voor op schema, dus spraken we af dat we onze spullen de volgende dag zouden uitladen. En zo gebeurde het ook: vrijdagochtend 8 uur gingen de deuren van de vrachtwagen open en werden alle dozen en meubels door pappa, mamma, Arend en verhuizer Gert het huis binnengebracht. En zoals te verwachten was, slibde het huis langzaam dicht met stapels dozen, kasten, stoelen, keukenspullen, en noem maar op. Het uitladen ging aardig snel en na een stevige lunch en een lekkere kop koffie vertrok Gert aan het begin van de middag alweer huiswaarts. En tja, toen zag ons huis eruit als een opslagloods, hahaha!



Pappa en mamma zochten de belangrijkste spullen bij elkaar en aan het einde van de dag stonden ook de belangrijkste dingen op hun plaats, zoals de koelkast, de wasmachine, de eettafel en, heel belangrijk, mijn favoriete chillbank.



Els en Arend hadden aangeboden om 's avonds bij hun te komen eten, dus na een vermoeiende dag hebben we daar genoten van heerlijke soep met hele lekkere broodjes en als klap op de vuurpijl een stuk taart volgens Noors recept als toetje. Mmmmmmm!
Els en Arend hadden ook Noorse vrienden uitgenodigd en dat was heel leuk, vooral omdat ik nu voor het eerst kon spelen met Noorse kinderen, te weten Rachel en Lars Marius. Dit was supergezellig en daarom spraken we af dat we de volgende dag met z'n allen zouden gaan picknicken in het bos aan zee, iets buiten Sjovegan. De vader van Lars Marius had een groot kampvuur gemaakt waarop we worstjes - in het Noors heten ze "polser" - warm maakten. De worstjes zaten op spiezen die Rachel met een heel groot woudmes had gemaakt van stokken uit het bos. Dat was vet cool.



Tante Gerda, oom Alfons, Stephanie en Melanie zijn op bezoek geweest! Zij hadden nog wat extra "Hollandse" dingetjes meegenomen, pindakaas bijvoorbeeld, en bovendien kregen we allemaal nog een kadootje. Tijdens de verhuizing hebben ze ook al zo goed voor ons gezorgd... We hebben tot diep in de nacht gespeeld en dvd's gekeken. Het was heel gezellig!!! Zij gaan nog een paar dagen naar Senja en vertrekken dan weer richting Meppel. Ik zal ze heel erg missen...